Πρόκειται για το μοναδικό θεατρικό έργο του Παλαμά, το οποίο...
...γράφτηκε το 1902 και «μετράει» μέχρι σήμερα τέσσερις παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο.
Αλλά και για ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα της νεοελληνικής δραματουργίας, ένα κείμενο βαθύτατα ποιητικό και συμβολικό. Η Τρισεύγενη, όμορφη, εκρηκτική και ορμητική, «νεράιδα μαζί και άνθρωπος», έχει κερδίσει όλο το χωριό με την ευγενική και αθώα της ψυχή.
Η θέλησή της για ζωή και ελευθερία είναι ασυγκράτητη και το πνεύμα της αδάμαστο και ανυπόταχτο. Αναζητώντας τον έρωτα, εναντιώνεται στον πατέρα της και παντρεύεται το γιο του θανάσιμου εχθρού του. Αυτή, ωστόσο, η άνευ όρων επιθυμία της για ελευθερία, θα είναι τελικά που θα την φέρει σε σύγκρουση με την κλειστή και στενόμυαλη ηθική της κοινωνίας όπου ζει, χωρίς την παραμικρή διέξοδο διαφυγής. Κάπως έτσι, η μορφή της Τρισεύγενης γίνεται το σύμβολο του ανθρώπου που διεκδικεί το δικαίωμα να ζει ελεύθερα πέρα από τα στενά όρια των κοινωνικών συμβάσεων.
Κριτική
Αναμφίβολα, ένα έργο νεωτεριστικό για την εποχή του, που προκάλεσε την τότε κριτική αγνοώντας τις καθιερωμένες δραματουργικές συμβάσεις, με την ποιητική του αξία, όμως, να παραμένει εξαρχής αδιαμφισβήτητη.
«Με αφορμή μια απλή ιστορία ανεπίδοτης αγάπης, ο Παλαμάς χτίζει ολοκληρωμένους χαρακτήρες ρόλους-πρόκληση για τον ηθοποιό», εξηγεί χαρακτηριστικά η Λυδία Κονιόρδου γι' αυτό το κείμενο-σταθμό στην νεοελληνική δραματουργία για να προσθέσει: «Αναδεικνύει ιδέες όπως η αδιέξοδη εμμονή στην ύλη, η ιδιοτέλεια με τον πλούτο, η απόρριψη της διαφορετικότητας, η φυλακισμένη αγάπη, η καταστροφή της ομορφιάς και της φύσης, αλλά και η περιθωριοποίηση της τέχνης ως περιττής πολυτέλειας».
Τα σκηνικά επιμελείται ο Βασίλης Μαντζούκης, τα κοστούμια ο Αγγελος Μέντης, τη μουσική ο Τάκης Φαραζής, την κίνηση υπογράφει η Αποστολία Παπαδαμάκη και ο Λευτέρης Παυλόπουλος τους φωτισμούς.
Παίζουν ακόμα -μεταξύ άλλων- οι Νίκος Κουρής, Γιώργος Γάλλος, Φαίδων Καστρής, Αργύρης Πανταζάρας, Δημήτρης Παπανικολάου και Μαριάννα Δημητρίου.